علت بازی متفاوت کودک دارای اتیسم چیست؟

انواع بازی کودکان

کودک دارای اختلال طیف اتیسم(اوتیسم) شما تنها کسی نیست که نمی تواند بازی های معمولی دوران کودکی را انجام دهد. تعداد کمی از کودکان دارای اتیسم مانند سایر بچه ها بازی می کنند و تقریبا اکثریت انها مشغول بازی هایی هستند که شباهتی به بازی معمول کودکان ندارد.این می تواند برای والدین کودکان دارای اختلال طیف اتیسم کمی دردسر ساز باشد،چراکه والدین انها نمی دانند چگونه با انها بایستی بازی کنند و چه بازی به درد انها می خورد.
کودکان دارای اختلال طیف اتیسم با دیگر کودکان متفاوت اند انها در سنین پایین بیشتر از همسالان خود احتمال می رود که با اشیاء مشغول گردند(انها را به خط کنند)،خودشان بازی کنند و بارها و بارها همین کارها را تکرار کنند.انها همچنین بسیار کم احتمال می رود که در بازی هایی درگیر شوند که مستلزم ارتباط اجتماعی است.البته بسیاری از کودکان غیر اتیستیک نیز اشیاء را ردیف می کنند و به تنهایی بازی می کنند و بازی هایی را انتخاب می کنند که ارتباطی نیست. در حالی که کودکان دارای اختلال طیف اتیسم از علایق و ترجیحات دیگران اگاهی ندارند،کودکان غیر اتیستیک از همسالان خود در بازی یاد می گیرند،با دیگران همکاری می کنند و در زمان سر درگمی پرسش می کنند و در بازی تقلید می کنند. کودکان غیر اتیستیک حتما به دلایلی تنها بازی می کنند و اگر تشویق و ترغیب گردند و امادگی داشته باشند در بازی ها مشارکت می کنند.برای دانستن همه چیز درباره اوتیسم مطالعه مقاله اوتیسم چیست؟انواع،علت ها و درمانها را پیشنهاد می کنیم​.
نکته:اگر کودک شما در بازی از حضور دیگر افراد بی اطلاع است و یا به نظر می رسد که از طریق مشاهده تعامل  یا ارتباط کلامی قادر به یادگیری مهارتهای جدید بازی نیست، این می تواند نشانه اختلال طیف اتیسم(اوتیسم) باشد.
در اینجا چند تفاوت بازی کودک دارای اختلال طیف اتیسم با دیگر کودکان به اختصار ذکر می گردد.

• ترجیح برای تنهایی بازی کردن تقریبا برای تمام مدت (حتی زمانی که تشویق به بازی مشارکتی می گردند)
• عدم توانایی و یا عدم تمایل به درک قوانین بازی مشترک(رعایت نوبت بازی،ایفای نقش در بازی،پیروی از اصول بازی ورزشی ،…)
• مشارکت در اجزایی که بی هدف و تکراری به نظر می رسند(باز و بسته کردن درها،به خط کردن اشیاء ،به دیوار کوبیدن اشیاء و….)
• ناتوانی و یا عدم تمایل به پاسخگویی به پیشقدم شدن های دوستانه بزرگسالان و همسالان(عدم ارتباط چشمی،و یا در صورت نگاه و ارتباط چشمی دنبال نکردن فرد و ارتباطی که با او برقرار گردیده است)
• در ظاهر فراموش کردن کلمات و فعالیتهای دیگران در بازی (سرگردان شدن در بازی بدون درک اینکه درگیر بازی هستند و بی توجهی به اینکه بازی قوانینی دارد)
• عدم تمایل و یا توانایی درک اصول بازی نمادین (تظاهر به بودن شخص دیگری یا تظاهر به اینکه یک اسباب بازی دارای خصوصیاتی انسانی است)برای دریافت اگاهی بیشتر در زمینه اختلال اتیسم مطالعه مقاله افراد دارای اختلال اتیسم چگونه فکر می کنند را به شما پیشنهاد می کنیم.

چه چیزی در بازی کودک دارای اختلال طیف اتیسم به نظر عادی است؟

اگرچه که کودکان نوپا به نظر می رسد که تمایل دارند در بازی های انفرادی شرکت کنند اما اکثرا به سمت بازی های موازی می روند. بازی هایی که بیش از یک کودک همزمان مشغول به یک فعالیت اند(دو کودک همزمان در حال بازی با دو ماشین هستند)در دو یا سه سالگی بیشتر کودکان برای دستیابی به یک هدف با هم بازی می کنند،در یک بازی مشارکت می کنند و یا باهم تعامل برقرار می کنند.اما کودکان نوپای دارای اختلال طیف اتیسم در ابتدای راه و در تنوعی از بازی های انفرادی گیر می کنند و درگیر فعالیتهایی می گردند که معنی و هدف مشخصی ندارد.
در ادامه مواردی ذکر می گردد که ممکن است برای والدین خردسال و نوپای دارای اختلال طیف اتیسم آشنا به نظر برسد:

• کودک بارها و بارها برگ ها،خاک و یا شن ها را به هوا پرتاب می کند.
• کودک بارها و بارها یک پازل را به یک شیوه تکمیل می کند.
• کودک اشیاء را به یک شیوه در کنار هم یا بر روی هم قرار می دهد و اگر کسی قصد داشته باشد این الگو را به هم بزند ناراحت می گردد.
• کودک بارها و بارها اسباب بازی ها را بدون اینکه معنای اشکاری داشته باشد و یا در بازی معنی خاصی داشته باشد مرتب می کند.نظمی که برای ما هیچ معنی خاصی در بازی ندارد.برای نمونه کودک غیر اتیستیک ممکن است مجموعه ای از ماشینهایش را روی زمین کنار هم بچیند و به انها بگوید قطار و یا انها را در کنار هم به شکل چهار گوش بچیند و بگوید پارکینگ. اما کودک دارای اختلال طیف اتیسم ردیف کردنش را به معنای قطار و یا پارکینیگ نمی داند.یک وجه تمایز دیگر این است که کودک غیر اتیستیک ممکن است برای این کار خود حتی بتواند داستانی چند کلمه ای بیان کند اما کودک دارای اتیسم تعریفی از این ردیف کردن برای ما ندارد.

هرچه کودکان دارای اختلال طیف اتیسم بزرگتر می گردند مهارتهای انها بهبود می یابد.قوانین بازی را فرا می گیرند، اما با این حال هنگامی که این اتفاق می افتد رفتارهای انها هنوز هم کمی متفاوت از رفتار کودکان دیگر است. به عنوان مثال ممکن است:

• انها چنان بر اصول خود باشند که نتوانند تغییرات لازم در بازی ها را به راحتی قبول کنند.
• بازی های مشترک با دیگر کودکان ممکن است برای انها غیر ممکن باشد(بازی های ویدئویی انفرادی می تواند برای کودکان دارای اختلال طیف اتیسم تبدیل به یک وسواس تبدیل گردد)

بر روی یک جنبه فرعی یک بازی متمرکز گردند (جمع اوری اطلاعات آماری بازی فوتبال بدون اینکه این بازی را انجام دهند و یا به خود بازی علاقه مند باشند)