بازیهای مناسب نوزادان
- مرجع آزمون های آنلاین رایگان
- شخصیت، ازدواج، روابط، آسیب شناسی
- فردی، شغلی، تحصیلی، سازمانی و ...
- ارائه آموزش های صوتی و تصویری
- ارائه مطالب علمی و روان شناسی
- گروه سنی کودکان تا بزرگسالان
مغز هنگام تولد به بیشترین میزان رشدش نرسیده است، در حالی که قلب هنگام تولد شکل کامل خود را دارا است. ولی مغز به تجربه احتیاج دارد تا راههای ارتباطی میان سلولهای آن به وجود بیایند. مغز ما صد میلیون سلول دراد که چنانچه از آنها استفاده نکنیم، از بین خواهند رفت. ولی با به کار گیری آنها ارتباطی به وجود میآیند، و در نتیجه ارتباطهایی ایجاد میشوند که برای هر یک از آنها یک راه تعریف شده وجود دارد.
در سه ماهگی، هزار میلیون ارتباط از راه تکرار چیزها ایجاد میشوند. تکرارها الگوها را به وجود میآورند. وقتی که بچه کاری میکند، با تعدادی از کارهای شبیه آن ارتباط برقرار کرده است. به بیان دیگر، کودک به تعامل احتیاج دارد.
ارتباط به پدر و مادر و کودکان برای رشد کردن مغز حیاتی است. والدین و مراقبان به صورت شایان توجهی این ارتباطها را به وجود میآورند. چون که ارتباط بین سلولهای مغز از راه آنچه بچه میبیند، بو میکند، میشنود، حس میکند، و کارهایی که در سالهای ابتدایی زندگی انجام میدهد، تقویت میشود.
کودکانی که دچار محرومیت حسی هستند و در محیطی که کمترین میزان لمس و تجربه وجود دارد، رشد کردهاند، در حقیقت سلولهای مغزی کوچکتری دارند. تجربه باعث رشد کردن مغز میشود. حتی موشهای که در محیط پر از اسباب بازی بزرگ میشوند، مغز حجیمتری نسبت به موشهایی دارند که بدون اسباب بازی بزرگ شدهاند.
بازیهای دوره نوزادی باید بچه را در یک فضای حسی غنی قرار دهد، تا روی آن توجه کند. همین امر به تشکیل الگوها کمک میکند. تعداد فراوانی بازی وجود دارد که سیستم حسی بچه را شامل لامسه، بینایی و چشایی تحریک میکند. همینطور بازیهای باید طوری باشند که با تکرار کردن آنها، مهارتهای حرکتی بچه تقویت شود.
بازی باید کارهای اکتشافی و پرهیجان را تشویق کند و به بچه در استفاده از ارتباطات در محیط واقعی کمک نماید. همه بازیهایی که تجربههای مناسب سن را به وجود میآورند، باعث بالا رفتن توجه ممتد میشوند.
حرف زدن هنگامی که کودکان توجه میکنند راحت است: چشمهای خود را باز میکنند و بسیار آسوده هستند و اگر تجربه قبلی نسبت به آنچه که برای آنها انجام میدهید داشته باشند، دست و پای خود را با هیجان تکان میدهند و وقتی که خسته میشوند، سر خود را میگردانند و صورت خود را میچرخانند و شاید حتی جیغ بکشند. خیلی زود شما از خلق و خوی نوزاد خود آگاه میشوید و متوجه میشوید که چه وقت، وقت استراحت است و چه وقت، برای بازی مناسب است.