- مرجع آزمون های آنلاین رایگان
- شخصیت، ازدواج، روابط، آسیب شناسی
- فردی، شغلی، تحصیلی، سازمانی و ...
- ارائه آموزش های صوتی و تصویری
- ارائه مطالب علمی و روان شناسی
- گروه سنی کودکان تا بزرگسالان
نشانه های افسردگی در تمامی افراد یکسان نیست. همه ما گاهی هنگام برآورده نشدن انتظارات و یا در واکنش به ناکامی افسرده می‌شویم. اما این واکنش معمولا کوتاه مدت است. افسردگی زمانی اختلال تلقی می‌شود که بی‌انگیزگی، داشتن روحیه ضعیف و سایر علائم آن بیشتر از دو هفته طول بکشد. به هم ریختگی وضعیت روحی که معمولا خودش را با ناراحتی نشان می‌دهد، یکی از شایع‌ترین نشانه های افسردگی است. اما اختلال افسردگی تقریبا عملکرد همه سیستم‌های بدن، از کاهش میل جنسی گرفته تا احساس درد، را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
اصلی‌ترین علائم و نشانه های افسردگی
افسردگی بیماری بسیار پیچیده‌ای است و به تدریج روی بسیاری از ارگان‌های بدن تاثیر می‌گذارد. از این رو علائم زیادی هم با خود به همراه دارد. شدت و میزان هر یک از این علائم از فردی به فرد دیگر متغیر است. طبق اطلاعات موجود در آخرین نسخه از راهنمای آماری و تشخیص اختلالات روانی افسردگی زمانی اختلال تلقی می‌شود که حداقل پنج مورد از علائم زیر همزمان و بیش از دو هفته در فرد وجود داشته باشد.
علائم و نشانه های افسردگی شامل موارد زیر است:
- احساس ناراحتی، پوچی یا درماندگی
- کج خلقی، فوران خشم یا پایین آمدن آستانه صبر
- بی‌میلی به انجام فعالیت‌های لذت بخش، از رابطه جنسی گرفته تا ورزش
- اختلال در خواب، ازجمله بی خوابی یا پرخوابی
- خستگی و پایین بودن انرژی، همه کارها در نظر فرد طاقت فرسا هستند.
- اختلال در اشتها، شامل بی میلی به غذا و کاهش وزن یا پرخوری و افزایش وزن
- اضطراب، پرخاشگری و بی قراری
- کند شدن حرکت، تفکر یا صحبت فرد
- احساس بی ارزشی و عذاب وجدان، تمرکز روی شکست‌های گذشته، خود سرزنشی
- اختلال در تمرکز، یادآوری و تصمیم گیری
- فکر کردن به مرگ
- دردهای فیزیکی مثل سردرد یا کمردرد که دلیل مشخصی ندارد!
آیا احساس پوچی و درماندگی لزوما از نشانه های افسردگی است؟
یکی از علائم و نشانه های افسردگی افزایش افکار منفی در فرد است. این افکار منفی ممکن است تا جایی پیش رود که شناخت فرد را مختل سازد و روحیه او را به شدت تضعیف کند. به این ترتیب نه تنها از چیزی لذت نمی‌برید، بلکه مدام فکر می‌کنید نمی‌توانید کاری را درست انجام دهید.
کم کم به این باور می‌رسید که قرار است همیشه همین طور باقی بمانید. شرایط در نظر شما همیشه پایان بدی دارد و این زندان ذهنی که برای خودتان ایجاد کرده‌اید هیچ راه فراری ندارد. اما افکار شما حقیقی نیستند و می‌توان افکار پریشان را نیز هنگام افسردگی از طریق روان درمانی تغییر داد.
بی‌میلی جنسی ناشی از چیست؟
این که گاهی حال و حوصله رابطه جنسی را نداشته باشید طبیعی است. اما اگر این وضعیت همیشگی باشد، یکی از نشانه های افسردگی است. البته علائم افسردگی در زنان با علائم افسردگی در مردان متفاوت است. اما در هر حالت طبیعی نیست.
درست همانطور که اختلال افسردگی میل به زندگی و میل به غذا را پایین می‌آورد. روی میل جنسی هم تاثیر می‌گذارد. بنابراین توجه داشته باشید که پایین بودن میل جنسی تحت تاثیر رخوت و عدم توانایی لذت بردن از یک رابطه عاشقانه یکی از علائم افسردگی شدید است. به علاوه، افسردگی گاهی باعث بروز یا تشدید مشکلاتی می‌شود که روابط عاطفی و عاشقانه فرد را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد.
آیا پریشانی یکی از نشانه های افسردگی است؟
اگرچه افسردگی در اغلب موارد خود را با سستی و بی رمقی و کاهش فعالیت نشان می‌دهد. اما گاهی ممکن است نشانه های آن به صورت پریشان حالی و بی قراری نیز ظاهر شود. تحقیقات نشان داده است که نزدیک به یک سوم افراد مبتلا به اختلال افسردگی عمده علائم پریشانی و بی قراری فیزیکی نیز از خود نشان می دهند.
این علائم می‌تواند شامل مشت کردن دست، تکان دادن پا و یا فوران انفجاری خشم باشد.در برخی از موارد نیز ممکن است فرد نتواند یک جا بند شود و مدام در حال حرکت باشد.
افسردگی بالینی یعنی چه؟
معمولا ما برای اشاره به طیف گسترده‌ای از اختلالات روحی، از ناراحتی‌های کوتاه مدت گرفته تا درماندگی شدید، از کلمه افسردگی استفاده می‌کنیم.
افسردگی بالینی یک اصطلاح پزشکی است که به حالت جدی‌تری از این اختلال اطلاق می‌شود. افسردگی بالینی تحت عنوان افسردگی عمده هم شناخته می‌شود.
افراد مبتلا به افسردگی بالینی در کنار اندوه و بی‌میلی چند علامت دیگر، نظیر اختلال در خواب و اشتها را نیز تجربه می‌کنند. افکار این افراد آنقدر منفی است که توانایی انجام فعالیت‌های روزمره را از دست می‌دهند و نمی‌توانند آینده‌ای روشن را برای خود متصور شوند.
تفاوت افسردگی و ناراحتی در چیست؟
ناراحتی یک واکنش طبیعی به موانع، ناامیدی و فقدان است اما افسردگی متفاوت‌تر از این است. افسردگی معمولا با با ناراحتی همراه است اما علائم دیگری نیز دارد.
افسردگی اغلب بدون هیچ محرکی مثل ابر تیره و تار بر ذهن فرد مستولی می‌شود و انرژی، انگیزه، معنا و احساس باارزش بودن را از او می‌گیرد. این حالت از چند هفته تا چند ماه در فرد باقی می‌ماند. اما ناراحتی باعث می‌شود که فرد در خود فرو رود. این حالت فرد را به پیدا کردن معنا تشویق می‌کند و بعد حالش خوب می‌شود. باید بدانید که افسردگی به درمان نیاز دارد ولی ناراحتی به درمان خاصی نیاز ندارد و به مرور از بین میرود.
تفاوت افسردگی و احساس اندوه در چیست؟
به واکنش طبیعی فرد به هر نوع فقدان که همراه با ناراحتی و دلتنگی برای از دست دادن کسی یا چیزی باشد، اندوه می‌گوییم. اگر چه اندوه شدید، مثل افسردگی، در خواب و اشتهای فرد اختلال ایجاد می‌کند و احساس گناه به دنبال دارد.
فرق اندوه با افسردگی در این است که اندوه مثل موج طغیان کرده و بعد فروکش می‌کند. این حس در ظرفیت فرد در به خاطر آوردن خاطرات شادی که با عزیز از دست رفته داشته یا خندیدن هنگام یادآوری این خاطرات اختلالی ایجاد نمی‌کند. فرد افسرده همواره از برقراری روابط اجتماعی گریزان است ولی فرد غمگین از هم صحبتی به کسانی که دوستشان دارد استقبال می‌کند.
طول دوره های افسردگی چقدر است؟
زمانی که فرد دچار افسردگی می‌شود، دوره افسردگی او معمولا بین چند هفته تا چند ماه طول می‌کشد. تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد که متوسط زمان اولین دوره از افسردگی 17.3 هفته، یا حدود 4 ماه است. احتمال بهبود بیمار طی هفته‌های اول بسیار زیاد است. به نظر میرسد شدت اولین دوره از افسردگی یعنی میزان پایین آمدن عملکرد بدن یا منزوی شدن روی احتمال عود این اختلال تاثیر به سزایی دارد.
منظور از دوره افسردگی چیست؟
افسردگی اختلالی است که ممکن است در افراد مختلف بروز کند. حدود 50 درصد از کسانی که یک دوره افسردگی را پشت سر می‌گذارند، دوباره دچار اختلال افسردگی می‌شوند.
براساس تحقیقات، عوامل استرس‌زا روی احتمال عود افسردگی موثر است. همچنین هرچه دوره افسردگی یک فرد طولانی‌تر باشد، احتمال بهبود او به شدت پایین می‌آید. همین مسئله نیز باعث شده است تا بحث بر سر پیدا کردن درمان فوری افسردگی بالا بگیرد. پ
بعضی شواهد نشان می‌دهد افسردگی باعث ایجاد تغییر در مغز می‌شود. با ایجاد تغییر در مغز توانایی آن برای ایجاد پیوند جدید میان سلول‌های عصبی از بین میرود و اندوخته مغز به شدت کاهش می‌یابد. بنابراین دوره افسردگی طولانی شده و درمان فرد مبتلا نیز دشوارتر می‌شود.
افراد بیشتر در چه سنی دچار افسردگی می‌شوند؟
جالب است بدانید که احتمال بروز افسردگی در میانسالی، 45 تا 65 سال، بیشتر از سایر سنین است. با این حال، شواهد نشان می‌دهد امروزه افراد کم سن و سال نیز افسردگی بالینی را تجربه می‌کنند.
طبق تحقیقات افرادی که بین سالهای 1995 تا 2015 به دنیا آمده‌اند، مستعد ابتلا به افسردگی و اضطراب هستند. زیرا والدین این گروه سنی بیش از اندازه هوایشان را داشته‌اند و فرصت کسب مهارت‌های لازم برای کنار آمدن با استرس‌های زندگی را از دست داده‌اند.
آیا احتمال ابتلا به افسردگی در افراد مسن بیشتر است؟
ابتلا به افسردگی ارتباطی به سن فرد ندارد. اتفاقا این اختلال در نوجوانان و جوانان بیشتر از افراد مسن شایع است. اما جدیت و حاد بودن آن در سنین پایین به مراتب کمتر است. زیرا افسردگی در افراد مسن بیشتر با خودکشی، نادیده گرفتن و به رسمیت نشناختن خود همراه است.
افراد بالای ۶۵ سال درصورت ابتلا به افسردگی معمولا برای اولین بار آن را تجربه می‌کنند. احتمال داشتن سابقه خانوادگی این افراد در ابتلا به افسردگی نیز به مراتب کمتر است. طبق شواهد به دست آمده محدود شدن میزان فعالیت افراد بالای ۶۵ سال از جمله عواملی است که باعث تسریع افسردگی در این افراد می‌شود.
آیا کودکان هم افسرده می‌شوند؟
بسیاری از افراد تصور می‌کنند که کودکان در سنین کم دچار اختلال افسردگی نمی‌شوند. اما این تفکر کاملا اشتباه است. طبق اطلاعات به دست آمده از تحقیقات مختلف کودکان هم ممکن است افسرده شوند. در این خصوص حتی مدارکی دال بر افسردگی بالینی کودکان سه ساله نیز موجود است. البته نشانه های افسردگی در کودکان معمولا از علائم افسردگی در نوجوانان و بزرگسالان متفاوت است.
شایع‌ترین علامت افسردگی در گودکان پرخاشگری و کج خلقی شدید است. از دیگر نشانه های مهم آن نیز می‌توان به انزوای اجتماعی، ناراحتی، کاهش میزان لذت از مسائل گوناگون و احساس گناه اشاره کرد. شاید افسردگی در کودکان نوعی واکنش به مشکلات خانوادگی باشد. اما این افسردگی ممکن است در عملکرد خانوادگی نیز اختلال ایجاد کند. برخی از روانشناسان معتقدند علت بروز افسردگی در کودکان به منع کودک از بازی مرتبط است.
