افراد چه استفاده هایی از دفاعها می برند؟

از کتاب درمان از راه پیروزی بر مقاومت – تکنیکهای

نویسنده: آلن عباس مترجمان: دکتر فرهاد چنگیزی، صديقه جوکار، زهرا کشفى

در مقابل حالت های دفاعی اصلی (برای مطالعه بیشتر در این مقوله، به منبع مقاله مراجعه کنید)، دفاع تاکتیکی آزادانه حفظ می شود و به راحتی نفوذ می کند یا میگذرد- آنها ماهواره هایی اطراف حالتهای دفاعی اصلی هستند یا می توانند تمام مجموعه حالتهای دفاعی را که بیمار به کار می برد، تشکیل دهند (دوانلو، ۱۹۹۶). این حالت های دفاعی غیر از دوگانگی، دارای یک رابطه از دفاع تاکتیکی به اصلی هستند دفاع تاکتیکی بیشتر آشکار می شوند، حالتهای دفاعی اصلی کمتر آشکار می شوند

چند نوع دفاع تاکتیکی وجود دارد که عبارت اند از

بیماران با مقاومت پایین تنها از دفاع تاکتیکی استفاده می کنند. بیماران با مقاومت متوسط، هم از حالت های دفاعی اصلی و هم تاکتیکی استفاده می کنند. بیماران با مقاومت بالا، با بیمارانی با ساختار شخصیت سرکوب کننده و شکننده، فاقد دفاع تاکتیکی هستند، بنابراین تسلیم حالتهای دفاعی اصلی سرکوب و فرافکنی میشوند.

. کلمات پوششی:

استفاده از کلماتی برای پنهان کردن احساسات درست فرد.

كلمات پوششی برای خشم: «این من را اذیت می کند» .

دستپاچگی به عنوان یک دفاع تاکتیکی: «من گیج شدم». .

کلمات پوششی برای خشم کشنده: «من مأیوس شدم»

كلمات پوششی برای نزدیکی احساسی: «من شرمنده ام»

كلمات پوششی مانند احمقانه یا بی معنی: وضعیت من احمقانه

گریه دفاعی استفاده از حالت های دفاعی برگشتی و شرایط پوششی: آوردن یک مثال: «من کاملا در هم شکسته ام».

. صحبت با یک لحن خاص مانند: «احساس وحشت همه وجود مرا گرفت »

و مکالمه غیر مستقیم:

 بیان مثال: «من احتمالا دیوانه بودم». • فرورفتن در فکر: پرسه زدن بی جهت بدون هدف با تمرکز. • ابهام: پاسخ به سؤال با جمله های میهم و توجیه: آوردن دلیلی برای احساسات کا بیان خود احساس . عقل گرایی: ارائه توضیحی عاری از احساسات : تعميم: خاص نبودن . به یاد نیاوردن: سرکوب و چشم پوشی از احساسات . انکار: عدم آگاهی از این که چه اتفاقی در حال افتادن است • برون فکنی: سرزنش دیگران به خاطر مشکلات خود

. بلاتکلیفی وسواسی: عدم تعهد به مورد مخصوصی در مورد مشکلات یا هیجانات

: معاندت، مبارزه طلبی؛ مخالفت کردن . هم سویی: اجتناب از تمرکز خاص روی احساسات یا مشکلات . جسمانی: توضیح علائم بیماری و نه احساسات واقعی

و صحبت برای جلوگیری از بروز احساسات: ادامه صحبت در مورد احساساتی که حس نمی شوند. |

حرکات بدن در حالت دفاعی در مقابل احساسات: برای مثال، اجتناب از تماس چشمی

انطباق منفعل: همراهی با درمانگر

احساسات و اضطراب آگاهانه در برابر احساسات ناخودآگاه

همان طور که در بالا توضیح دادیم، بیماران از اضطراب ناخود آگاه و محرک آن، اطلاعی ندارند. در مقابل، بیمار متوجه اضطراب آگاهانه خود می شود. برای مثال، وقتی بیمار برای اولین بار جراح را می بینید، از اتفاقی که قرار است بیفتد، مضطرب می شود. این نوع اضطراب در اصل شناخت به شکل نگرانی است و ممکن است در راستای پیش بینی درد با خبرهای بد، با کشش عضله ای همراه باشد. این نوع اضطراب، منطبق و سازگار با زمینه فرد است؛ همچنین، گذراست. این اضطراب همچنین باعث فعال شدن اضطراب ناخودآگاه می شود و برای مثال، باعث می شود فرد قبل از روز مقرر، دچار اسهال شود: در این حالت، هم اضطراب ناخودآگاه و هم آگاهانه وجود دارند.

همچنین، فرد دچار هیجانات آگاهانه می شود که با محرک های آگاهانه، مرتبط هستند. برای مثال، کسی که دچار خشم آگاهانه شده است به خاطر نظرات سخت گیرانه ای که برای مثال از طرف رئیس سخت گیرش ابراز می شود، خشمگین تر می شود. با این همه، این خشم آگاهانه ممکن است باعث فعال شدن احساسات ناخودآگاهی بشود، مانند تغیر مملو از احساس گناه از بحران های دوران کودکی؛ در این حالت، اضطراب و حالت دفاعی ناخودآگاه فعال خواهند شد.

برای مشخص کردن این که آیا حالت دفاعی یک دفاع تاکتیکی در مقابل بخشی از مقاومت اصلی است، درمانگر باید آن را برای مشخص کردن این که آیا حالت دفاعی یک دفاع تاکتیکی در مقابل بخشی از مقاومت اصلی است، درمانگر باید آن را قطع کند، از آن چشم پوشی کند و ببیند که آیا از بین می رود یا خیر. اگر حالت دفاعی برگردد، احتمالا بخشی از مقاومت های اصلی است که به سختی در برابر خشم کشنده، حفظ می شوند.

راههای بسیاری برای کنترل دفاع تاکتیکی وجود دارد، از جمله شفاف سازی، فشار آوردن، چشم پوشی، مسدود کردن و به چالش کشیدن (دوانلو، ۲۰۰۵). در کل، دفاع تاکتیکی ممکن است تا زمانی که علائم ناخودآگاه به طور پیوسته بالا بروند، نادیده گرفته شوند و دسترسی به احساسات امکان پذیر شود. اگر بیمار همچنان از دفاع تاکتیکی استفاده کند، بخشی از مقاومت اصلی خواهد شد و باید مستقیما روشن شده و به چالش کشیده شوند.