مسئله حواس پرتی در نوجوانان
- مرجع آزمون های آنلاین رایگان
- شخصیت، ازدواج، روابط، آسیب شناسی
- فردی، شغلی، تحصیلی، سازمانی و ...
- ارائه آموزش های صوتی و تصویری
- ارائه مطالب علمی و روان شناسی
- گروه سنی کودکان تا بزرگسالان
مامان این لباس من کو؟
بابا تو کتاب منو ندیدی؟
و ….
اینها و هزاران سوال مشابه در نوجوانان وجود دارد که نشان از حواس پرتی آنها دارد، گاها این حواس پرتی ها منجر به مشکلاتی نیز برای انها و خانواده می شوند.
یکی از دوستانم که اکنون استاد دانشگاه است یک خاطره از زمان نوجوانی خود برای من تعریف کرد:
“زمانی که چهارده سال داشتم یک شب تنها از والدینم جدا شدم و به سمت خانه رفتم، به خانه که رسیدم متوجه شدم کلیدها را به همراه ندارم، به ناچار باید تاکسی می گرفتم و می رفتم به سمت والدینم، اما وقتی سوار تاکسی شدم متوجه شدم که کیف پولم را در هنگام برگشت به خانه گم کرده ام، بدین ترتیب با شرمندگی از راننده معذرت خواستم و وی هم مرا تا مقصد بدون پول رساند”.
این تجربه که دوست من در نوجوانی داشته تجربه اکثر ما در نوجوانی و تجربه فرزندان خود ما در این سنین خواهد بود.
نوجوانان اغلب به دلیل عدم توانایی در یاد آوری اطلاعات کلیدی و حفظ وسایلشان پدر و مادر خود رو ناامید می کنند. دوریس ترانر، پروفسور علوم اعصاب دانشگاه کالیفرنیا در این باره می گوید: “قسمتی از این مشکل به دلیل ویژگی های مغزی نوجوانان است که به اندازه کافی رشد نکرده که بتوانند امور را به صورت پایدار و به خوبی انجام دهند”.
رشد مغز نوجوانان
ترانر میگوید: “اگرچه مغز ما در طول زندگی همواره در حال رشد است، اما تا زمانی که فرد به میانه یا اواخر دهه بیست سالگی خود نرسیده است کامل نمیشود”.
در طول مراحل اولیهی رشد، سلول های عصبی یا نورون ها مشغول ساختن ارتباطات عصبی با یکدیگر هستند. لوب پیشانی و گیجگاهی دو قسمتی از مغز هستند که رشد آنها تا اواخر نوجوانی و اوایل دهه ۲۰ سادگی کامل نمیشود و هر دو این قسمت در کارکردهای اجرایی یا مهارت انجام تکالیفی مثل برنامهریزی توجه و استدلال نقش دارند.
به همین دلیل است که احتمال تصادف در رانندگان ۱۶ تا ۱۹ ساله ۴ برابر بیشتر از دیگر رانندگان است.
مغز کودک سلول های عصبی و ارتباطات بیشتری نسبت به مغز بزرگسال دارد. قبل از شکل گیری لوب پیشانی و گیجگاهی، کودکان و نوجوانان می توانند از برخی از این نورون های اضافی برای یادآوری برنامهریزی استفاده کنند. بله، کودک و نوجوان شما میتواند برنامه ریزی کند و به یاد بیاورد؛ اما نه به خوبی آنچه که شما انجام می دهید. این مسئله معنی نیست که شما نباید انتظاراتی داشته باشید، اما اگر اشتباهی کرد هم زیاد سخت نگیرید.
همان دوستم که یک بار تجربه فراموشی در نوجوانی داشت در ادامه می گفت:
“من از آن زمان به بعد باز هم چندین بار وسایلم را گم کردم و گاهی با وجود چک کردن مشکلی پیش می امد ولی در نهایت از اوخر نوجوانی من همیشه فردی منضبط و بدون اشتباه در یاداوری کارها و امور خودم شدم”. وی در حال حاضر یک پروفسور پرکار در یک دانشگاه بزرگ است.
چگونه به نوجوان خود کمک کنیم
فرزند خود را تشویق کنید که هر زمان اشتباهاتی انجام میدهد، به دنبال راه حل های کارکردی باشد به جای اینکه به او غر بزنید.
محدودیت هایی را تعیین کنید؛ شما می توانید با تنظیم محدودیت های روشن و فراهم کردن راهنماییهای دقیق برای آنچه که قابل قبول است و آنچه قابل قبول نمی باشد، رشد مغز و جوان خود را شکل دهید.
خودتان الگوی مناسبی برای نوجوان باشید. نشان دادن چگونگی رفتار درست به اندازه مشخص کردن محدودیت ها مهم است. شما باید درباره چگونگی استدلال کردن و مورد ملاحظه قرار دادن پیامدهای اعمال، الگوی مناسبی برای فرزند خود باشید. فرزند شما نیز آنها را یاد می گیرد و در رشد کارکردهای شناختی و کارکردهای اجرایی از آنها استفاده می کند.
آموزش علت و معلول. فکر کردن در مورد پیامدهای احتمالی اعمال ما قبل از آنکه آنها را انجام دهیم یک کارکرد اجرایی بسیار مهم است. باید این مسئله را به کودک خود آموزش دهید.
هنگامی که تصمیم به انجام کاری می گیرید، لیستی از پیامدهای احتمالی را تهیه کنید.