اهمال کاری، از تعریف تا راهکارها
- مرجع آزمون های آنلاین رایگان
- شخصیت، ازدواج، روابط، آسیب شناسی
- فردی، شغلی، تحصیلی، سازمانی و ...
- ارائه آموزش های صوتی و تصویری
- ارائه مطالب علمی و روان شناسی
- گروه سنی کودکان تا بزرگسالان
اهمال كاری، به معنی مسامحه كردن، طفره رفتن و تعلل ورزیدن است كه معنی تحت الفظی آن به تاخیر انداختن كارها و یا به تعویق انداختن كارها به روز دیگر است. امروزه رفتارگراها معمولا اهمال كاری را به عنوان یك عادت آموخته شده كه از رجحان انسانی برای پاداش های كوتاه مدت ناشی می شود، تعریف می كنند.
اهمال کاری یعنی اینکه کارهایی که باید انجام بدهیم را به تعویق بیندازیم. مرتب از کارهایی که کمتر لذت بخش هستند اجتناب کنیم و به فعالیت هایی که بیشتر لذت بخش هستند بپردازیم. انجام دادن فعالیت هایی که ضرورتی ندارند در اولویت بالاتری قرار می گیرند و کارهایی که اهمیت چندانی ندارند به سرعت بیشتری انجام می شوند. نتیجتا کارهای ضروری و واجب ناچارا به زمانی دیگری موکول می شوند. گاهی اوقات انجام دادن یک کار ضروری و مهم تا دقیقه آخر به تعویق انداخته می شود. اهمال کاری می تواند در جنبه های مختلف زندگی اعم از تمیز کردن اجاق گاز، تعمیر کردن سقف خانه، انجام دادن یک پروژه درسی، مراجعه کردن به پزشک و غیره اتفاق بیفتد. اهمال کاری می تواند احساسات مختلفی مثل غم، افسردگی، اضطراب، گناه و تردید و شک به خود را ایجاد بکند.
شیوع اهمال کاری
اهمال كاری به عنوان یك رفتار عادتی در نظر گرفته می شود كه شیوع فراوانی در جوامع مختلف دارد و روند رو به رشد آن بسیار گسترده است. این عادت، با تاخیر انجام دادن كار یا مسئولیت توام است و در نتیجه پیامدهای ناخوشایندی به همراه دارد. اگرچه ممكن است پیامدهای منفی این عادت در زندگی روزمره نباشد اما زیان های برخاسته از شیوع این رفتار در بین افراد گروه های مختلف مهم و قابل ملاحظه است و همین امر ضرورت جلوگیری از چنین رفتاری را نمایان می سازد.
در سال 1984 پژوهشی در دانشگاه ورمانت انجام شد که نشان داد 46% از افراد مورد مطالعه “همیشه” یا “تقریبا همیشه” در نوشتن مقالات درسی خودشان تعلل به خرج می دهند. همچنین 30% از همین افراد هم عنوان کرده اند که در انجام تکالیف هفتگی و مطالعه کردن برای امتحان را به تعویق می اندازند. یک چهارم از افراد مورد مطالعه هم عنوان کرده اند که اهمال کاری برای آنها در زندگی یک دردسر بزرگ است و تلاش می کنند آن را از سر راه بردارند. مطالعه دیگری نیز در سال 1994 در ارتباط با دانش آموزان انجام شده است. در این بررسی ثابت شده است که 52% از دانش آموزان نیاز متوسط تا بالایی دارند که به آنها در مورد حل معضل اهمال کاری کمک بشود.
علل اساسی اهمال کاری
در مورد عوامل اصلی اهمال کاری باید به نکات زیر که خصوصیات رفتاری افراد اهمال کار را نشان می دهد اشاره کنیم:
- من باید کارم را خوب انجام دهم، در غیراینصورت از کارم راضی نخواهم بود.
- همه شرایط باید به نفع من تغییر یابد و هر چه می خواهم برایم فراهم شود.
- همه باید با من خوب رفتار کنند و احترام مرا نگه دارند.
- در مورد اول، انتظار و توقع زیاد درباره هر چه بهتر انجام شدن کار، موجب نگرانی و تشویش و ترس او از شکست می شود. در مورد دوم نتیجه ای که نصیب شخص می شود رنجش و خصومت است. در مورد سوم ، نتیجه کار ، اضطراب و ناامیدی همراه با پایین بردن سطح تحمل و عدم توانایی در برابر مشکلات است.
تاثیرات منفی اهمال کاری
برای بعضی از افراد اهمال کاری با شدت بالایی در زندگی آنها نفوذ کرده است و زندگی عادی آنها را مختل می کند. زمانی که اهمال کاری به عادتی مزمن تبدیل می شود، فرد دچار افسردگی، اضطراب و عزت نفس پایینی می شود. در نتیجه سلامت روان این فرد دچار آسیب می شود. اهمال کاری عملکرد فرد را پایین می آورد، اضطراب را بالا می برد، سلامت جسمی فرد را در خطر قرار می دهد.
اهمال كاری به عنوان یك خصیصه شخصیتی، می تواند هم به عنوان علت و هم به عنوان معلول در نظر گرفته شود كه به هنگام تاثیر اهمال كاری بر انگیزش شخص، علت بودن آن مورد تاكید است . اهمال كاری از عوامل گوناگونی مانند اعتماد به نفس پایین، نداشتن طرح و برنامه كاری، عدم توانایی در مدیریت زمان، ترس از عدم موفقیت، احساس حقارت، مشكل در شروع نمودن كار اضطراب و افسردگی تاثیر می پذیرد و مانند پرخوری، عدم تحرك بدنی و سیگار كشیدن، جنبه فراگیری دارد و با اینكه مردم نسبت به زیان های آن آگاهی دارند، بی توجه از كنار آن می گذرند.
راهکارهای غلبه بر اهمال کاری
ممکن است کارهای مختلف خود را به تعویق بیندازید، اما تا به حال فکر کرده اید که چرا کارهای ضروری خودتان را به تعویق می اندازید؟ بسیاری از متخصصین معتقدند که افراد اهمال کار درک معیوبی از زمان دارند یعنی آنها مدام تصور می کنند که زمان کافی برای انجام این فعالیت را دارند. که در نهایت زمان کم برای آنها پریشانی ایجاد می کند. زمانی که افراد تصمیم می گیرند که با اهمال کاری خود مبارزه کنند، احتمالا بیشتر در مسیر مبارزه کردن دچار استرس و پریشانی خواهند شد.
موارد زیر به شما کمک خواهند تا راههایی برای کنار آمدن با اهمال کاری پیدا کنید:
1- از فاجعه اندیشی پرهیز کنید
یکی از مهم ترین دلایلی که افراد اهمال کاری می کنند این است که تصور می کنند کامل کردن آن فعالیت یا کار خیلی سخت خواهد بود. در واقع بهتر است بدانید که چالشها، خستگی و کار سخت منجر به مرگ و یا حتی بیمار شدن شما نخواهد شد. صرف به تعویق انداختن یک کار مهم، به شما استرس می دهد؛ به طور مثال همین که باید یک تماس تلفنی برقرار کنید ولی این کار را انجام نمی دهید میزان استرس شما بالا می رود. بنابراین این دیدگاه را در خودتان تقویت کنید که: “می دانم انجام این کار چندان جذاب نیست ولی می توانم آن را از سر بگذرانم”.
2- روی “چرایی” آن فعالیت تمرکز کنید
به تعویق انداختن یک کار بیشتر به این خاطر است که از یک پریشانی لحظه ای جلوگیری شود، اما به هنگام اهمال کاری می توانید از خود سوال کنید که مزایای به اتمام رساندن این کار چیست؟ تصور کنید که اگر اتاق خودتان را مرتب کنید، بعد از اتمام آن، هنگام راه رفتن در اتاق چه احساس خوب و لذت بخشی خواهید داشت.
3- در تقوم خود یادداشت کنید
اگر قرار است کاری را انجام بدهید، زمان بخصوصی برای آن در نظر بگیرید و در تقویم خود یادداشت کنید. در موقع مقرر یک تایمر تنظیم کنید و مشغول انجام دادن آن فعالیت باشید. جملاتی مثل اینکه هر وقت که زمان داشته باشم انجام میدهم، معمولا کمک کننده نخواهد بود.
4- واقع گرا باشید
هرچقدر که برنامه ریزی کنید خودتان را به موفقیت نزدیک تر می کنید. معمولا برخی از کارها و پروژه ها برای شما زمان بر خواهد بود، سعی کنید راههایی پیدا کنید که این فرآیند ساده تر پیش برود. اگر شما فردی هستید که صبح زود بیدار شدن برایتان سخت است، اینطور برنامه ریزی نکنید که هر روز یک ساعت زودتر از خواب بیدار بشوید تا ورزش کردنی که ماه ها به تعویق افتاده است را انجام بدهید. بهتر است این فعالیت ورزشی را به قبل نهار خوردن و یا شام اختصاص بدهید.
5- یک فعالیت را به چندین بخش کوچکتر تقسیم کنید
چگونه می توانید یک فعالیت را به بخش های کوچکتر و قابل مدیریت تر تقسیم کنید؟ به طور مثال اگر می خواهید یک کتاب بنویسد بهتر است یک طرح کلی داشته باشید، سپس فصل بندی کتاب را مشخص کنید و در قدم بعدی تعیین کنید که هر بخش شامل چه عناوینی خواهد بود. در نهایت برنامه ریزی شما اگر اینطور باشد که در هر فرصتی که دارید یک بخش از این کتاب را کامل، کنید، فرآیند کل کتاب را تمام کردن، ساده تر خواهد شد.
6- بهانه تراشی را متوقف کنید
“باید حال خوبی داشته باشم تا این کار را تکمیل کنم”. “باید صبر کنم تا زمان کافی داشته باشم”. “من فقط تحت فشار خوب کار می کنم”. “حتما باید فلان اتفاق بیفتد تا من این کار را شروع کنم”. آیا این جملات برای شما آشنا هستند؟ استفاده کردن از آنها را متوقف کنید. با خودتان صادق باشید و بهانه تراشی را متوقف کنید. خب به نظر می رسد اگر حال شما خوب باشد یک کار را راحت تر می توانید انجام بدهید، اما اگر بخواهید تا آن روز صبر کنید، ممکن است هرگز آن روز خوب فرا نرسد.
7- یک دوست همراه پیدا کنید
برای هر کاری یک مهلتی تعیین کنید و تا آن زمان کار را به انتها برسانید. در این مسیر می توانید فردی را پیدا کنید که به شما کمک کند تا به اهداف خود برسید. می توانید به رییس یا مثلا مشتری خود قول بدهید که تا فلان تاریخ این کار را تحویل خواهید داد. حضور یک مربی هم می تواند کمک کند تا شما راحت تر اهداف خود را پیگیری کنید. زمانی که شریکی پیدا می کنید، به راحتی می توانید با هم هدف را به بخش های کوچکتر تقسیم کنید و فواصلی را تعیین کنید. بدین معنی که در فواصل منظمی مثل هفته ای یکبار یکدیگر را ملاقات کنید و پیشرفت های خودتان را بررسی کنید.
8- محیط اطراف خودتان را بهینه کنید
محیط اطرافتان می تواند پیشرفت شما را بهبود ببخشد. اما باید مراقب تکنولوژی و فضای مجازی باشید. صفحات مجازی، جستجو کردن، ایمیل، پیامک و… می تواند حواس شما را منحرف کند و کار شما نیمه تمام بماند. می توانید با خودتان قرار بگذارید که زمانی که در حال رسیدگی به یک پروژه هستید، تماس گرفتن با این موارد را به حداقل ممکن برسانید.
9- پیشرفت های هر چند کوچک را تقویت کنید
در ازای به پایان رساندن یک فعالیت خاص، برای خودتان یک پاداش در نظر بگیرید. به طور مثال به خودتان قول بدهید که قبل از زمان نهار یک فعالیتی را تمام کنید. یا اینکه اگر به واسطه فعالیت های اجتماعی، فعالیت های ضروری فدا می شوند، اینطور برنامه ریزی کنید که اتمام یک فعالیت ضروری، معاشرتی نکنید. در واقع از رابطه با دوستان به عنوان یک تشویق استفاده کنید.
10- خودتان را ببخشید
سرزنش کردن خودتان را به خاطر اهمال کاری های گذشته متوقف کنید. جملاتی مانند “باید زودتر شروع می کردم”، “من همیشه تعلل می کنم”، “من یک بازمانده هستم”، فقط اوضاع را بدتر خواهند کرد. پژوهش ها ثابت کرده اند که بخشیدن خودتان به خاطر به تعویق انداختن های گذشته باعث می شود قدمی رو به جلو بروید.