رفتار کودک
علت ها و درمان بی اشتهایی کودکان

- مرجع آزمون های آنلاین رایگان
- شخصیت، ازدواج، روابط، آسیب شناسی
- فردی، شغلی، تحصیلی، سازمانی و ...
- ارائه آموزش های صوتی و تصویری
- ارائه مطالب علمی و روان شناسی
- گروه سنی کودکان تا بزرگسالان
بیاشتهایی کودکان یا بیاشتهایی عصبی اختلالی است که در آن، کودک از خوردن غذا امتناع میورزد و کاهش بیش از اندازه وزن بدن بدون علل جسمانی از نشانههای این بیماری است.
ملاک تشخیص بیاشتهایی عصبی در کودکان کاهش وزن آنان به میزان ۱۵ تا ۲۰ درصد وزن اصلی است.
علل و عوامل ایجاد بیاشتهایی کودکان
- وسواس فکری در مورد غذا
- عوامل ژنتیک
- اعتماد به نفس پایین
- تعبیر و تفسیر غلط مربوط به افزایش وزن
- بعضی از اعمال والدین مانند تحمیل بعضی از غذاها به رژیم غذایی کودک و محروم کردن کودک از بعضی غذاها
- نارضایتی مادر از تناسب بدنی خود
- در خانوادههایی که مراقب کودک جابجا یا تعویض میشود. مانند خانوادههایی که مادر شاغل است و کودک گاهی توسط پدر، پدربزرگ، مادربزرگ، خاله یا عمه نگهداری میشود.
- در خانوادههایی که شیوههای تربیتی خشن و ناهماهنگ میان والدین وجود دارد.
راهکارهای پیشنهادی برای بیاشتهایی عصبی کودکان
- هنگام غذا خوردن، محیطی شاد و مناسب فراهم کنید.
- پیش از غذا خوردن، کودکان را مطلع کنید و از نوع غذا و کیفیت آن تعریف کنید.
- به کودکان فرصت بیشتری برای غذا خوردن بدهید و از عجله هنگام غذا خوردن خودداری کنید.
- در مورد نگرانیهای خود با کودکتان صحبت کنید. میتوانید این کار را به تنهایی یا در حضور پزشک انجام دهید.
- مثل همیشه از کودک حمایت کنید و این نکته را بدانید که در این موقعیت خاص، پشتیبانی شما از او ضروری است زیرا میتوانید با این کار تا حدی روی تقصیرات کودک سرپوش بگذارید.
- تقویتهای مثبت مانند حق تماشای تلویزیون، رفتن به پارک، سینما و گردش و بازی با همسالان را در مقابل رفتارهای مربوط به غذا خوردن و افزایش وزن کودکان ارائه کنید.
- نباید خیلی و مستقیماً درباره ارزشمندی لاغری صحبت کنید. با این کار ممکن است ترس از چاقی و موارد مشابه دیگری را در کودکان ایجاد کنید.
- از یک متخصص کمک بگیرید. برای ایجاد تغییرات وقت تلف نکنید، از یک کارشناس که در درمان این گونه اختلالات باتجربه است، کمک بگیرید. چنین مشکلاتی به ندرت به خودی خود ناپدید میشود.
اختلالات تغذیهای، مشکلات رفتاری سادهای نیستند. تغییرات به کندی صورت میگیرد و راه بازگشت به تندرستی بسیار طولانی است. بنابراین، قصد ما اعلام خطر برای والدین است که اگر با اختلال تغذیهای در کودک خود روبرو هستید، به کمک افراد باتجربهتری نیاز دارید. باید توجه داشته باشید که هر نوع امتناع از خوردن یا کاهش میزان مصرف غذا توسط کودک نمیتواند به دلیل بیاشتهایی عصبی باشد و در برخورد با پدیده بیاشتهایی باید معیارها و میزان نوع عصبی و روانی آن را در نظر گرفت.
