- مرجع آزمون های آنلاین رایگان
- شخصیت، ازدواج، روابط، آسیب شناسی
- فردی، شغلی، تحصیلی، سازمانی و ...
- ارائه آموزش های صوتی و تصویری
- ارائه مطالب علمی و روان شناسی
- گروه سنی کودکان تا بزرگسالان
ده نکته روانشناسی بلوغ دختر و پسر
اینکه فرزند 8 تا دوازده ساله به طور ناگهانی وارد اتاق شما شود و بخواهد رازی را با شما در میان بگذارد طبیعیست.
کودک شما در دوره پیش نوجوانی و پیش از بلوغ است و با فرد یکی دو سال پیش کاملا متفاوت است.
او از لحاظ فیزیکی، شناختی، هیجانی و اجتماعی تغییر کرده است.
استقلال جدیدی را پرورش می دهد و دوست دارد امتحان کند که تا چه حد می تواند قوانین والدین را کنار بزند.
چیزی که ممکن است نداند اینست که بیش از قبل به شما نیاز دارد.
زیرا یک ارتباط والد-نوجوان قوی می تواند سکویی باشد برای پرورش یک نوجوان کمتر آشفته و سالم تر.
اما این مسئله خیلی هم راحت نیست، در مقابل شما به عنوان والدین باید به حریم خصوصی فرزند خود احترام بگذارید.
در این مقاله برخی نظرات متخصصین در مورد ارتباط والدین اورده شده اند، که به شما کمک می کند در ارتباط با نوجوان کوچک خود موفق باشید.
- در مقابل استقلال فرزند خود احساس طرد نکنید.
این طبیعیه که بچه های این سنین از والدین خود فاصله بگیرند و هر روز بیشتر از قبل به سمت دوستان خود بروند، اما ممکن است والدین این دوری گزینی کودک را به حساب طرد کردن اون بگذارند.
اغلب والدین این فاصله گرفتن فرزند خود را شخصی می کنند و آن را به عنوان یک طرد ارادی یا لجبازی تفسیر می کنند.
اما والدین باید آگاه باشند که این رفتار به دلیل اینست که بچه ها نیاز به حریم خصوصی بیشتر دارند و هیچ لجبازی ای در میان نیست.
اما فشار و اصرار بیش از حد والدین می تواند باعث ایجاد تشنج در ارتباط و لجبازی واقعی بچه ها شود.
- زمان ویژه ای را برای فرزند خود در نظر بگیرید.
معمولا سر صحبت باز کردن با بچه هایی که نزدیک سن بلوغ هستند کار مشکلی است.
محققان توصیه می کنند که هفته ای یک روز حداقل یک فرصت مکالمه رو در رو بدون تقسیم توجه به امور دیگر (مثلا تماس تلفنی یا مکالمه با دیگر افراد منزل)، برای فرزند خود بگذارید.
با انجام این کار، نه تنها ارتباط خود را بهبود می بخشید، بلکه مهارت های بین فردی لازم که برای آینده حیاتی هستند را نیز آموزش می دهید.
در این مسئله، باید حواسمان باشد که ممکن است بچه ها این کار را در ابتدا پس بزنند، و ما نیز خشمگین شویم.
بهتر است صبور باشید تا نتیجه بگیرید.
- رویکرد غیر مستقیم را امتحان کنید.
زمانی که بچه ها کوچکتر بودند می توانستید سوال های مستقیم بپرسید، مثلا مدرسه چطور بود؟
امتحانت رو چه کار کردی؟
اکنون این رویکرد مستقیم با بمباران سوالات نه تنها جواب نمی دهد، بلکه گاها با واکنش های تند بچه ها روبرو می شوید.
اکنون باید روشی کاملا متفاوت را برگزینید.
به جای اینکه شما از او سوال کنید، آرام روی صندلی بشینید و فقط شنونده باشید، در این حالت احتمالا اطلاعات زیادی را دریافت خواهید کرد.
این روش به کودک این پیام را می دهد که حالا موقعیتیست که می تواند بیاید و صحبت کند، اجازه دارند که هر چیزی را که فکر یا احساس می کنند بگویند.
گاهی می توانید نصیحت یا کمکی را ارائه دهید.
اما سعی کنید بیش از حد وارد ماجرا نشوید و برای همه چیز راه حل ندهید.
گاهی نیز فقط لازم است که با او همدلی کنید و نشان دهید درک می کنید که بودن در چنین موقعیتی چقدر سخت است.
- بیش از حد قضاوت نکنید.
در این سن فرزند شما بیش از حد به قضاوت ها حساس هستند، و مدام چک می کنند که نظر شما در موقعیت ها چیست.
آنها به قضاوت شما در مورد بچه های دیگر اهمیت می دهند و آن را به عنوان یک نشانه در نظر می گیرند، مخصوصا اینکه فلان بچه به مشکل خورده، دختر دوستتان لباسش چطور است یا رفتار فلان پسر خوب است یا بد.
آنها بررسی می کنند که آیا شما پرخاشگر هستید، اهل قضاوت یا منتقد.
برای مثال شما می گویید:
“دختر داییش عکس های بدی در شبکه اینستاگرام گذاشته و اگر جای پدر و مادرش بودید او را تنبیه می کردید”
یا مثال هایی از این قبیل.
فرزند شما اینها را می شنود و نظرات شما در رفتارها و تصمیم گیری های آتی وی موثر خواهند بود.
- آنچه را دوست دارند با آنها تماشا کنید
در سنین پیش از بلوغ، یکی از راه های ارتباط با کودک و بحث در مورد تابوها اینست که چیزهایی که دوست دارند را با آنها ببینید و با آنها بخندید و در مورد آن صحبت کنید.
لازم نیست در مورد ارزشها پافشاری زیادی کنید.
به عنوان والدین وظیفه ما نیست که به فرزندمان بگوییم رسانه چطور آنها را تحت تاثیر قرار می دهد، فرهنگ را تغییر می دهد، یا خط قرمزها را در هم می تند.
اما می توانیم گاهی اشاراتی داشته باشیم و این کار را به نرمی و گاها با شوخ طبعی انجام دهیم.
- از صحبت در مورد ارتباط جنسی و مواد مخدر نترسید.
واقعیت تاسف بار اینست که بچه ها در این سن حتی 9 یا ده سالگی شروع می کنند به آزمون کردن الکل.
رشد جنسی یکی از بزرگترین بخش های این دوران است و می بینیم که اختلالات خوردن برای اولین بار بروز پیدا می کنند.
پس این سالها برای ساختن یک شالوده قوی و ارائه اطلاعات رشدی مناسب کلیدی هستند.
نمی توان انکار کرد که آنها در گروه همسالان با این مسائل روبرو می شوند.
دوست دارید اطلاعات مناسب و لازم را به آنها بدهید، در عین حال نمی خواهید این اطلاعات بیش از حد باشند.
- واکنش افراطی نشان ندهید.
متخصصان در مورد واکنش فراطی والدین و بزرگ کردن موضوعات هنگام مشکلات هشدار می دهند.
برای مثال:
دختر شما در حال گریه کردن است، چون به مهمانی دوستش دعوت نشده، در حال عکسی از آن را در اینستاگرام می بیند.
والدین می گویند:
نمی تونم باور کنم که تو دعوت نشدی، این وحشتناکه، من الان به مامانش زنگ می زنم.
این واکنش والدین وضعیت دراماتیک موجود را تشدید می کند، آتش اجاق را زیاد کرده و آنها را بیشتر غمگین می کند.
- نسبت به بلوغ دختر و پسر بی تفاوت نباشید.
در سر دیگر طیف، والدینی نباشید که همه چیز را نادیده می گیرند، یا کلا امور او را فراموش کرده و نگران نیستند.
پدر و مادر بی اهمیت برای مثال زمانی که فرزندشان به یک مهمانی دعوت می شوند در مورد افراد داخل مهمانی نگران نمی شوند.
یا اینکه نمی پرسند چه اتفاقی در آنجا می افتد.
معمولا امور مختلف را به دست آگاهی و شعور کودک نابالغ خود می سپارند.
بهتر است والدین دقت بیشتری به خرج دهند و به تصمیمات کودک اطمینان کامل نداشته باشند.
- دختران را به ورزش کردن تشویق کنید
از نظر روانشناسی بلوغ دختر و پسر تغییرات فیزیکی است که باید با ورزش و رفتار صحیح والدین مدیریت شود.
اعتماد به نفس دختران در سن نه سالگی به اوج می رسد ولی بعد از آن کم کم افت می کند.
اما مطالعات نشان داده اند دخترانی که ورزش می کنند اعتماد به نفس بیشتری دارند.
هم چنان، عملکرد آکادمیک بهتر و مشکلات تصویر بدن کمتر دارند.
دخترانی که اعتماد به نفس کمتری دارند معمولا به این دلیل است که مدام در میان دیگر دخترها یا با آنها مورد مقایسه قرار می گیرند.
در حالیکه در پسرها این مسئله کمتر مشاهده می شود.
- پسر خود را از لحاظ هیجانی تغذیه کنید
یکی از سخت ترین امور برای پسرها ناشی از پیام هایی هست که فرهنگ به آنها منتقل می کند از جمله اینکه ظرفیت عاشق شدن، دوستی های واقعی و ارتباطات ممکن است برای آنها مضر باشد.
فرهنگ و جامعه به آنها می گوید که عشق، غم و حساس بودن دخترانه بنابراین بد هستند.
کمترین کار اینه که والدین باید هر کاری در خانه انجام دهند تا پسران را تشویق کنند حساس تر و احساسی تر باشند.
اما در عین حال باید بدانند که این صفات ممکن است در مدرسه خوب پیش نروند.
تربیت درست والدین و تاثیر آن در پایان بلوغ
این مسئله در 15 تا 16 سالگی یعنی زمانی که به سمت جنس مخالف می رود و دوستانی از جنس مخالف خواهد داشت حتما به کارش خواهد آمد.
رسیدن به یک توازن در ارتباط با فرزند نزدیک بلوغ خیلی راحت نیست، این کار آزمون و خطا می طلبد.
نکته مهم اینست که:
- ارتباط خود را با او نگه دارید،
- اعتماد همراه با یک اتمسفر ایمن را برای او فراهم آورید،
- تا بداند هر زمان که احساس ناامنی کرد جایی برای پناه بردن و احساس ایمنی در خانه برای او فراهم است
- کسی او را قضاوت نمی کند.
