- مرجع آزمون های آنلاین رایگان
- شخصیت، ازدواج، روابط، آسیب شناسی
- فردی، شغلی، تحصیلی، سازمانی و ...
- ارائه آموزش های صوتی و تصویری
- ارائه مطالب علمی و روان شناسی
- گروه سنی کودکان تا بزرگسالان
طبق آمار رسمی سازمان جهانی بهداشت، در سال 1975 از هر 5 هزار نفر، یک نفر به اوتیسم مبتلا بوده اما در سال 2004 این میزان به یک در 166 نفر رسیده و در سال 2014 از هر 42 کودک یک نفر مبتلا به اوتیسم بوده است. مشکل بسیاری از کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، تا به سن ۴ سالگی یا بیشتر نرسند تشخیص داده نمی‌شود. مرکز کنترل بیماری‌های ایالات متحده (U.S. CDC) اظهار می‌کند که تشخیص معتبر اوتیسم در سن ۲ سالگی هم ممکن است. حتی بسیاری از والدین، پیش از ۱ سالگی فرزند خود، متوجه علائم اولیه اوتیسم می‌شوند و تا سن ۱۸ ماهگی کودک، به تفاوت‌های او با سایر کودکان پی می‌برند. هر چقدر که درمان یک کودک مبتلا به اوتیسم زودتر آغاز شود، نتایج بهتری حاصل خواهد شد. در صورتی که متوجه هر یک از این علائم اولیه اوتیسم شدید یا در مورد روند رشد کودک خود نگران هستید، هر چه سریع‌تر با یک پزشک مشورت کنید.
چگونه والدین می توانند علائم هشدار دهنده اوتیسم را تشخیص دهند
به عنوان پدر و مادر، شما بهترین افراد برای شناسایی اولیه اوتیسم هستید. شما فرزندتان را بهتر از هر کسی می شناسید و رفتار و دلایل آن را مشاهده می کنید که یک پزشک متخصص اطفال در یک دیدار سریع 15 دقیقه ای ممکن است فرصتی برای دیدن آنها نداشته باشد. مهم این است خودتان آموزش ببینید، و متوجه شوید چه چیزی نرمال است و چه چیزی نیست.
نظارت بر رشد کودک تان
اوتیسم شامل مجموعه ای از تاخیرهای رشدی است، هر نشانه اجتماعی، احساسی و عاطفی، می تواند راهی موثر برای شناسایی زودتر مشکل باشد. در صورتی که هر تاخیری نشان دهنده اوتیسم نیست، اما می تواند نشان دهنده مشکلات دیگر باشد.
در صورت نگرانی اقدام کنید
هر کودک با سرعت متفاوت رشد می کند، بنابراین اگر فرزند دیر صحبت کرد یا به راه افتاد، وحشت نکنید. وقتی صحبت از رشد به میان می آید، طیف وسیعی از “نرمال”وجود دارد. اما اگر شما به فرزند خود مشکوک هستید، منتظر نمانید و به یک متخصص مراجعه کنید.
منتظر نمانید که ببینید چه می شود
بسیاری از والدین به این نکته اشاره می کنند: “نگران نباشید” یا “صبر کنید و ببینید چه می شود”. اما انتظار بدترین کاری است که می توانید انجام دهید. شما در خطر از دست دادن ارزشمندترین زمان هستید، زمانی که فرزند تان بهترین فرصت را برای بهبودی دارد. البته که کودکانی که دچار اوتیسم یا مشکلات دیگر هستند بعید به نظر می رسد که رشد بدون مشکل داشته باشند. به منظور توسعه مهارت ها در حوزه های دارای تاخیر، کودک شما نیاز به کمک اضافی و درمان هدفمند دارد.
به غریزه خود اعتماد کنید
در حالت ایده آل، دکتر فرزندتان، نگرانی شما را جدی گرفته و ارزیابی کامل برای اوتیسم یا دیگر تاخیرهای رشد انجام خواهد داد. اما گاهی اوقات، حتی پزشکان به اصطلاح معروف، متوجه برخی نشانه ها نمی شوند و یا مشکلات را دست کم می گیرند. به حس درونی خود گوش دهید، به دنبال یک نظر دوم باشید و با یک متخصص دیگر مشورت کنید.
علائم و نشانه های اوتیسم در نوزادان و کودکان نوپا
کودک شما موارد زیر را انجام نمی دهد:
- تماس چشمی، مانند نگاه کردن به شما در هنگام تغذیه یا لبخند زدن در هنگام لبخند زدن
- واکنش نشان دادن به اسمش و صدای آشنا
- تکان دادن دست به عنوان خداحافظی و دیگر ژست های بدن برای برقراری ارتباط
- ایجاد صدا برای جلب توجه شما
- آغاز کردن یا پاسخ دادن به آغوش
- تقلید حرکات و حالات چهره شما
- بازی با افراد دیگر و یا به اشتراک گذاشتن علاقه و لذت
- توجه و یا مراقبت اگر شما به خودتان آسیب برسانید یا احساس ناراحتی کنید.
نشانه ها و علائم در کودکان بزرگ تر
همانطور که کودکان بزرگ تر می شوند، پرچم های قرمز برای اوتیسم متنوع تر می شوند. علائم و نشانه های هشداردهنده ای وجود دارد، اما آنها معمولا در حول اختلال در مهارت های اجتماعی، مشکلات گفتاری و زبان، مشکلات ارتباطی غیر کلامی و رفتار غیر انعطاف پذیر هستند.
علائم مشکلات اجتماعی
نمی داند چگونه با دیگران ارتباط برقرار کند، بازی کند، یا دوست شود.
- ترجیح می دهد که لمس نشود، بغل نشود، یا نوازش نشود.
- مشکل در درک احساسات و یا صحبت کردن در مورد آنها.
- علائق و دستاوردهایش را با دیگران به اشتراک نمی گذارد (نقاشی، اسباب بازی ها).
- وقتی کسی با او صحبت می کند انگار که گوش نمی دهد.
- به نظر می رسد که انگار به دیگران علاقه مند نیست و یا متوجه نیست در اطرفش چه می گذرد.
تعامل اجتماعی پایه می تواند برای کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم دشوار باشد. بسیاری از بچه های طیف اوتیسم به نظر می رسد که ترجیح می دهند در دنیای خود زندگی کنند، بی نظیر و جدا از دیگران باشند.
علائم گفتاری و مشکلات زبان
- با تن صدای عجیب و ریتم غیرعادی صحبت می کند.
- تکرار کلمات مشابه یا عبارات بارها و بارها، اغلب بدون قصد ارتباطی
- پاسخ به سوال با تکرار آن، به جای پاسخ دادن به آن
- سوالات و راهنمایی های ساده را درک نمی کند
- متوجه شوخی، طعنه و کنایه ها نمی شود و جملات را کلمه به کلمه معنا می کند.
- استفاده از دستور زبان نادرست و اشاره به خود او در شخص سوم است
کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم با گفتار و زبان مشکل دارند. و اغلب با تاخیر صحبت می کنند.
علائم مشکلات ارتباطی غیرکلامی
- اجتناب از تماس با چشمی
- حالات صورتش با آنچه می گوید مطابقت ندارد.
- تظاهرات چهره، تن صدا و ژست های دیگران را متوجه نمی شود.
- معمولا به مناظر، بوها و بافت ها و صداها واکنش نشان می دهد. ممکن است به شدت به صدای بلند حساس باشد.
علائم عدم انعطاف
- دنبال یک روال سختگیرانه (به عنوان مثال، اصرار دارد که از یک مسیر خاص به مدرسه برود)
- دشواری در تطبیق با هرگونه تغییر در برنامه و یا محیط اطراف
- دلبستگی غیر معمول به اسباب بازی ها و یا اشیاء عجیب و غریب مانند کلیدها یا نوارهای لاستیکی
- اشتغال ذهنی با یک موضوع که اغلب شامل اعداد یا علامت ها می باشد
- برای مدت طولانی مشغول تماشای اشیاء متحرک مانند پنکه می شود.
رفتارهای محدود و تکراری معمول در کودکان مبتلا به اوتیسم
- تکان خوردن به جلو و عقب
- چرخش در یک دایره
- کوبیدن سر
- حرکت انگشتان در مقابل چشم
- خراش دادن
- چرخاندن چرخ
- تکرار کلمات و صداها
- مشاهده اشیاء متحرک
