بازی درمانی

یک بازی برای بالا بردن خودآگاهی

خدمات تن دار نیک
  • مرجع آزمون های آنلاین رایگان
  • شخصیت، ازدواج، روابط، آسیب شناسی
  • فردی، شغلی، تحصیلی، سازمانی و ...
  • ارائه آموزش های صوتی و تصویری
  • ارائه مطالب علمی و روان شناسی
  • گروه سنی کودکان تا بزرگسالان

تماشای بازی کودکان لذت بخش است، وقتی مشغول سرگرم کردن خودشان هستند به نظر می رسد استعداد و تخیلات نامحدودی دارند. تحقیقات در مورد بازیهای مهارت خودآگاهی نشان داده است که چند نوع بازی وجود دارد که  توجه کودکان را به خود جلب می کند  و هرکدام سودمندی های خاص خودشان را دارند. در بازی اجتماعی-نمایشی، کودک رویدادها و وضعیت هایی که قبلا تجربه کرده  یا دیده را بازسازی می کند. این نوع بازی با بازی نمایشی  فرق دارد، که در آن کودک  داستان را از فیلم یا برنامه های تلویزیونی کپی برداری می کند. ممکن است یک علت شخصی  برای نمایش وضعیت هایی که کودک ارائه می دهد وجود داشته باشد و این کار می تواند به سادگی لباس شستن یا به پیچیدگی بازگو کردن جزییات رویدادهای خانوادگی باشد.

بازی اجتماعی-نمایشی به کودکتان کمک می کند مهارت های حرکتی ظریف را رشد دهد. حتی اگر در حال لباس پوشاندن به اسباب بازی ها باشد و یا بتواند  یک موتور را تعمیر کند، توانایی  انجام دادن کارهای کوچک دستی را کسب می کند و این باعث می شود خلاقیت در مورد بازیهای مهارت خودآگاهی افزایش پیدا کند.

احتمالا  بزرگترین سودمندی و رشد را در مهارت های شناختی او بینید. برای اینکه او از قوه تصور و خلاقیت  استفاده می کند تا به داستان هایش شکل بدهد، زمانی‌که می خواهد جزئیات ظریف اتفاقاتی که در حال بازسازی آنهاست و نتایجی که هر عمل در داستان ممکن است داشته باشد را به خاطر آورد،  حافظه اش تقویت می شود. وانمود کردن به انجام ماموریت خرید به  مهارت های شمارش و مرتب سازی او کمک می کند، و تدارک شام باعث می شود بیشتر با نام غذاها و بخش های آشپزی آشنا شود. وقتی با دیگران بازی می کند، از مهارت برقراری ارتباط استفاده می کند تا شرح دهد که می خواهد دیگران چه کاری انجام بدهند، اقداماتش رو به بحث می گذارد و نقش خودش را بازی می کند. او همچنین شانس این را دارد که مهارت های مدیریت تعارضات و مذاکرات را تمرین کند.

بازی اجتماعی-نمایشی روش خوبی  برای رو به رو شدن با وضعیت هایی است که از آنها می ترسد. به عنوان مثال وانمود کردن اینکه به دندانپزشکی یا دکتر رفته اند می تواند باعث شود چیزهای واقعی کمتر ترسناک باشد.

می توانید با درنظر گرفتن زمانی برای بازی کردن و دادن فضایی به او برای ایجاد دنیای خودش و اجازه دسترسی به اثاثیه صحنه نمایش مثل آشپزخانه، اسباب بازی ها، عروسک ها و کالسکه یا مغازه بازی، او را برای انجام بازی اجتماعی-نمایشی یاری کنید. می توانید درباره کارهایی که برای انجام وظایفتان انجام می دهید با او صحبت کنید و نیز در صورت امکان به او اجازه دهید کمکتان کند  تا بستری سالم  برای نظرات و ایده هایش فراهم کنید. به او گوش کنید تا چگونگی برخورد با یک وضعیت رابرای شما شرح دهد. این کار به شما اجازه می دهد میزان درک او از مسائل را  بسنجید  مثل خطر غریبه ها، یا اینکه چرا دزدی و خشونت اشتباه هستند و یا اینکه اگر گم شود  یا بخواهد از خیابان عبور کند باید چه کاری انجام بدهد. این کارها به شما کمک می کند تعیین کنید چه زمانی به حمایت و یا اطلاعات دادن نیاز دارد. پاسخ هایی که به دنبال آنهاست پرمعنی تر  و فراموش نشدنی هستند وقتی اجاره دهید مدیریت بحث را به عهده بگیرد و سوالات را خودش انتخاب کند.

ممکن است این طور به نظر برسد که کودکتان در حال بازی درنقش یک فرد رشد یافته است. با این حال این نوع  بازی چیزی است که به او اجازه می دهد یاد بگیرد مهارت هایش را تقویت کند که در دوره بزرگسالی به آنها نیار دارد. پس، وقت بازی کردنه!!!!

 

منبع
مقالات کانون مشاوران
نمایش بیشتر

عظیمی

کارشناس ارشد روان شناسی

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
error: