شبکه های اجتماعی و اختلال اضطراب اجتماعی

استفاده از شبکه های اجتماعی امروزه بسیار رایج شده است، حتی در افرادی که از بیماری اختلال اضطراب اجتماعی رنج می برند. اما سوال این است: آیا استفاده از شبکه های اجتماعی نظیر فیس بوک، تلگرام، توییتر، اینستاگرام و غیره برای کسانی که دچار اختلال اضطراب اجتماعی هستند مفید است یا مضر؟

جواب این سوال یک کلمه ای نیست و به نحوه ی استفاده ی شخص از این شبکه های اجتماعی بر می گردد که چگونه و به چه میزان از آن ها استفاده می کنید و چه نقشی در زندگی شما ایفا می کنند.

برخی از مزایا و معایب استفاده از شبکه های اجتماعی برای افراد اختلال اضطراب اجتماعی، با مزایا و معایب آن برای همه ی مردم مشترک است.

در زیر، مقایسه ای از فایده ها و مضرات استفاده از شبکه های اجتماعی برای افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی آورده شده است.

مزایای استفاده از شبکه های اجتماعی برای مبتلایان به اضطراب اجتماعی

شبکه های اجتماعی کاملا مضر هم نیستند، در واقع:

• شبکه های اجتماعی به افراد دارای اختلال اضطراب اجتماعی کمک می کند که راحت تر بتوانند روابط اجتماعی را تجربه کنند.
• این محیط ها ارتباط داشتن با دیگران را برای افراد اختلال اضطراب اجتماعی که در خانه دچار مشکلاتی مثل انزوا یا ترس از خروج از خانه یا گوشه گیری شده اند، آسان می کند.
• افراد در برقراری ارتباط به صورت آنلاین، اضطراب بیشتری را نسبت به انجام این کار به صورت حضوری تجربه می کنند که به آن ها اجازه می دهد که مهارت های اجتماعی را در محیطی امن تر تمرین کنند.
• شبکه های اجتماعی فرصتی را فراهم آورده اند که افراد دچار اختلال اضطراب اجتماعی بتوانند در مورد احساسات خود به راحتی و با استرس کمتری صحبت کنند و متوجه شوند که افراد زیادی در سرتاسر دنیا در شرایطی مشابه شرایط آن ها به سر می برند.

معایب استفاده از شبکه های اجتماعی برای مبتلایان به اضطراب اجتماعی

درحالی که نکات مثبتی درباره ی استفاده از شبکه های اجتماعی ذکر شد، بهتر است برخی از معایب آن را نیز بدانید:

• در برخی شبکه های اجتماعی نظیر فیسبوک، افراد معمولا با کسانی دوست می شوند که در دنیای واقعی نیز با آن ها ارتباط دارند. این موضوع می تواند با توجه به این که گستره ی دوستان افراد اضطراب اجتماعی پایین است باعث شود که دوستان آن ها در فیسبوک نیز کم باشد و به نوعی این اضطراب به دنبال آن ها خواهد آمد.
• افرادی که اختلال اضطراب اجتماعی دارند، معمولا اعتماد به نفس پایینی هم دارند، به همین دلیل، خودشان را به نحوی در این سایت ها معرفی می کنند که برای دیگران جاذبه ندارد و باعث می شود که ارتباطات آن ها در همین سایت ها هم محدود باشد.
• دوستی ها در شبکه های اجتماعی نسبت به دوستی ها در دنیای واقعی، استحکام کمتری دارند و به همین سبب صمیمیت در آن ها کمتر است.
• دیدن تصاویری که دیگران در شبکه ی اجتماعی خودشان منتشر می کنند باعث می شود نسبت به زندگی و دارایی های خودتان احساس نارضایتی کنید. همین قضیه درمورد تعداد لایک یا کامنت نیز صدق می کند.
• افرادی که اختلال اضطراب اجتماعی دارند اما پشت صفحه مانیتور احساس راحتی بیشتری دارند، ممکن است بیش از حد به این شبکه ها وابسته شوند و تلاشی برای برقراری ارتباط در دنیای واقعی انجام ندهند.
• شبکه های اجتماعی باعث می شوند به چیزهایی که در زندگی ندارید فکر کنید. چیزهایی مثل همسر، بچه، شغل و غیره.
• استفاده مداوم از شبکه های اجتماعی باعث افزایش استرس خواهد شد، خصوصا اگر احساس نیاز برای همیشه آنلاین بودن به شما دست بدهد.
• استفاده از شبکه های اجتماعی می تواند مشکلات روحی روانی را بدتر کند. اگر شما در معرض بیماری های روحی مانند افسردگی یا اعتیاد قرار دارید، این مساله می تواند برای شما مشکل ساز شود.
• بیدار ماندن تا دیروقت در این شبکه های اجتماعی، باعث به وجود آمدن اختلالات خواب می شود و کمبود خواب نیز منجر به بدتر شدن احساس اضطراب یا افسردگی خواهد شد.
• داشتن اطلاعات زیاد از یک نفر قبل از ملاقات حضوری با او، ممکن است باعث شود هنگام مواجهه با شخص مورد نظر، اضطراب اجتماعی زیادی را تجربه کنید.
• افراد اختلال اجتماعی در معرض خطر اعتیاد به اینترنت قرار دارند.

به طور کلی در استفاده از شبکه های اجتماعی موارد مثبت و منفی در کنار هم وجود دارند. ارتباطات منفی و مقایسه های زندگی با دیگران باعث بالا رفتن اضطراب می شود. با این وجود، دریافت حمایت ها و ارتباطات اجتماعی از طریق شبکه های اجتماعی سطح اضطراب شخص را کاهش می دهد. علاوه بر این، استفاده از این شبکه ها سطح تنهایی فرد را پایین آورده، اعتماد به نفس او را افزایش می دهد و رضایت از زندگی شخص را بیشتر می کند.

10 نکته در استفاده از شبکه های اجتماعی برای افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی

به لحن جملات و متونی که در این شبکه های اجتماعی منتشر می کنید توجه کنید. مثبت بودن و باز بودن باعث می شود افراد تمایل بیشتری برای برقراری ارتباط با شما پیدا کنند.

زمان آنلاین بودن خود را نسبت به زمانی که به ارتباطات در دنیای واقعی اختصاص می دهید متعادل کنید. سعی کنید زمانی که آنلاین هستید را صرف برنامه ریزی برای ارتباط در دنیای واقعی کنید.

ذهن آگاهی را تمرین کنید تا از غرق شدن در فضای مجازی و تلف شدن کل زمان روز جلوگیری کنید.

در گروه های ملاقات ثبت نام کنید یا عضو گروه هایی با علایق مشترک با خودتان شوید. این کار به شما کمک می کند تا بتوانید دایره ی ارتباطات خود را گسترده تر کنید.

به خاطر داشته باشید که آنچه در شبکه های اجتماعی مشاهده می کنید، لزوما نشان دهنده زندگی واقعی افراد نیست. برخی افراد فقط نکات مثبت را از زندگی خودشان منتشر می کنند و برخی فقط نکات منفی را انتشار می دهند. پس سعی نکنید داشته های خودتان را با چیزهایی که دیگران در این رسانه ها منتشر می کنند مقایسه کنید.

از صفحه ی افراد در شبکه های اجتماعی برای شناخت بیشتر آن ها قبل از ملاقات استفاده کنید. به خاطر داشته باشید که این کار را به اندازه ی کم انجام دهید وگرنه نتیجه ی معکوس خواهد داد.

اگر از شبکه های اجتماعی استفاده می کنید، سعی کنید منفعل نباشید. ساعت ها وقت خود را صرف نگاه کردن به پست های دیگران نکنید درحالی که هیچ چیز از خودتان منتشر نمی کنید.

از حمایت های افراد در شبکه های اجتماعی استفاده کنید. خصوصا اگر سطح بالایی از اضطراب اجتماعی را تجربه می کنید، حمایت دیگران در این شبکه های اجتماعی به بهبود شما کمک زیادی خواهد کرد.

استفاده ی خود را تعدیل کنید. از شبکه های اجتماعی به عنوان جایزه ای برای خودتان هنگامی که در دنیای واقعی ارتباطی برقرار کردید استفاده کنید تا به دام اعتیاد به اینترنت نیفتید.

سعی کنید به این شبکه ها وابسته نشوید. مزایا و معایب آن را بدانید و هرگز تمام ارتباطات خود را بر اساس آن بنا نکنید.

به فوایدی که رسانه های اجتماعی تاکنون برای شما داشته اند فکر کنید. به نظر شما این شبکه های اجتماعی، باعث افزایش ارتباطات شما شده اند یا کاهش آن؟ لیستی تهیه کنید و در آن سه قدم برای تغییرات مثبت در این زمینه را بنویسید. برای هرکس این لیست متفاوت است اما به عنوان مثال:

• فقط دو بار در روز شبکه های اجتماعی را چک کنید.
• حداقل یک بار در هفته مطلبی را منتشر کنید یا کامنت مثبتی بگذارید.
• در یک گروه با علایق مشترک عضو شوید که جلسات حضوری هم داشته باشند.