انواع اختلال هراس یا فوبی

انواع هراس یا فوبیا

سه دسته از هراس ها عبارتند از: هراس های خاص^[1]، اضطراب اجتماعی^[2] و هراس از مکان های باز^[3] یا گذر هراسی. در ادامه، دو نوع هراس شایع تر در کودکان یعنی هراس خاص و هراس اجتماعی را مورد بحث قرار خواهیم داد.

هراس های خاص^[4]

تا بحال پیش امده که در دوستان و اشنایان فردی نسبت به یک شی یا موضوع خاص ترس یا واکنش فرار غیر معمول نشان دهد؟ حتی گاهی به دلیل این ترس و مواجه نشدن از خانه بیرون نیاید؟ این دوست یا اشنای شما احتمالا به فوبیای خاص مبتلا می باشد.

فوبیای خاص ترس غیر منطقی از یک شی یا موضوع خاص است که مشخصا با توانایی کلی فرد تداخل می کند. قبل از DSM-IV برای تمایز این طبقه از گذرهراسی ها پیچیده تر، فوبیای ساده نام گذاری شده بود، اما اکنون می دانیم که هیچ چیز ساده ای در رابطه با این بیماری وجود ندارد. تعدادی از شما ممکن است از چیزی بترسید که خطرناک نیست. مثل رفتن به دندان پزشکی، ترس اغراق گونه از چیزی که کمی خطرناک است مثل رانندگی یا پرواز. مطالعات نشان داده اکثریت یک جامعه ترس خاص نسبت به مجموعه از اشیا یا افراد دارند (میرز، 1984). اما ترس های پیش پا افتاده ی بسیار و حتی ترس های شدید، باعث شده افراد اختلالات روانی به نام فوبیای خاص را نادیده بگیرند. این فوبیاها، در شکل شدید، می توانند بسیار ناتوان کننده باشند. برای اکثر افراد فوبیا ازار دهنده می باشد، یک مزاحم بسیار ازاد دهنده. اما افراد با کار کردن روی فوبیا به زندگی با این فوبیاها عادت پیدا می کنند و سازگار می شوند.

بر خلاف ترس های طبیعی دوران کودکی، هراس های خاص بیانگر ترس های شدید هستند که به اجتناب از شی ترسناک منجر می شوند، پایدار و سازش نایافته اند و توسط کودک به صورت غیر قابل کنترل ادراک می شوند. ممکن است هراس های رایج در کودکی شامل هراس یا ترس شدید از حیوانات، طوفان، تاریکی، آمپول و مکان های بلند باشد (اشتراوس^[5]، 1993). هراس ها در دوران کودکی رایجند و ممکن است در سنین اولیه کودکی شروع شوند و فقط به وقایع اسیب زای اشکار ساز وابسته نیستند. پژوهش های تجربی در زمینه ی سیر هراس های کودکان وجود ندارد، اما بسیاری از نتیجه گیری هایی که در این حوزه می شودبر اساس مطالعات بازنگری با بزرگسالان است.

اختلال اضطراب اجتماعی (فوبیای اجتماعی)

آیا فرد خجالتی هستید؟ اگر چنین است با حدود 20 تا 50 درصد دانش اموزان احساس مشترک دارید. اما نوع شدید تر این خجالت که ممکن است در اطراف شما زیاد باشد هراس اجتماعی یا اضطراب اجتماعی دارند. اضطراب اجتماعی در واقع یک خجالت افراطی می باشد (بوگلز^[6] و همکاران، 2010؛ هافمن^[7] و همکاران، 2009). در واقع این اختلال اشکال مختلفی هم دارد. برای مثال نوعی از این اختلال اضطراب عملکرد می باشد، و این دسته از افراد برای تعامل با دیگران مشکلی ندارند، اما هنگامی قرار است عمل خاصی را در جلوی جمع انجام دهند دچار اضطراب می شوند.

متداول ترین نوع اضطراب عملکردی سخنرانی در یک جمع می باشد، یا مثال دیگر غذا خوردن در رستوران و یا امضا کردن یک برگه در حضور دیگری می باشد. پاسخ های متداول در برابر این اضطراب معمولا به صورتی ادرار کردن، لرزش، سرخ شدن و … می باشد. بر اساس این مثال ها، فرد تنها در حالتی مضطرب است که دیگران حضور دارند و احتمالا در حال مشاهده و ارزیابی رفتار وی هستند. آن دسته افرادی که در موقعیت های مختلف به طرز شدید و آزار دهنده ای خجالت می کشند بر اساس DSM به یکی از زیر مجموعه های اختلال اضطراب جدایی مبتلا هستند به نام نوع فراگیر اختلال اضطراب جدایی. این نوع اختلال در کودکان مشخص تر است (بوگلز و همکاران، 2010).