اختلال کمبود توجه و بیش فعالی

کمبود توجه در کودکان

خدمات تن دار نیک
  • مرجع آزمون های آنلاین رایگان
  • شخصیت ، ازدواج ، روابط ، آسیب شناسی
  • فردی ، شغلی ، تحصیلی ، سازمانی و ...
  • ارائه آموزش های صوتی و تصویری
  • گروه سنی کودکان تا بزرگسالان

کمبود توجه در کودکان یکی از مهم ترین اختلالات عصبی دوران کودکی است که در بسیاری از کودکان در سنین ابتدایی کودکی آغاز شده و ممکن است اگر به آن توجه نشود و جدی گرفته نشود تا سال های زیادی فرد را درگیر نموده و او را ازار دهد. همچنین اطرافیان و والدین کودکانی که دچار اختلال کمبود توجه هستند به راحتی با این مسئله کنار نیامده و بسیار اذیت خواهند شد. گرچه آمار دقیقی از میزان ابتلای کودکان در ایران به این اختلال وجود ندارد اما حدودا 3 تا 7 درصد از دانش اموزان دوران ابتدایی با مشکل کمبود توجه مواجه هستند. معمولا پسران بیشتر از دختران دچار اختلال کمبود توجه می شوند که این نکته باید مورد توجه قرار گیرد. در صورتی که این اختلال به موقع تشخیص داده نشود و برای اقدام آن کاری نکرد به شدت می تواند در شرایط تحصیلی و اینده کودک دلبند شما تاثیر بگذارد. این کودکان در صورتی که به موقع درمان نشوند بیشتر از دیگران به آسیب های اجتماعی مانند اعتیاد و رفتارهای پرخطر روی می آورند لذا ما به عنوان والدین کودک در این زمینه بسیارمسوول هستیم. برای شناخت و تشخیص اختلال کمبود توجه در کودکان راه هایی وجود دارد که در ادامه به بررسی مهم ترین ان ها خواهیم پرداخت که برخی از علائم به کمبود توجه و برخی دیگر به زیاده کاری و فعالیت بیش از حد آنها مربوط است.

  • کودکان مبتلا به کمبود توجه در تمرکز کردن به شدت مشکل داشته و نمی توانند تمرکز خود را به راحتی به موضوعی خاص معطوف نمایند و بنابراین به راحتی حواس پرت می شوند.
  • کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه در رسیدگی به وظایف و تکالیف خود و خانه و مدسه عاجز و ناتوان هستند.
  • با شنیدن کم ترین صدایی حواس آن ها از کاری که به آن مشغول هستند پرت می شود.
  • در انجام یک کار به جزییات دقتی نمی کنند همچنین در نقاشی و کارهای این چنینی نیز توجه آن ها به کلیات معطوف است
  • کودکان دارای این اختلال مکررا وسایل خود را گم می کنند و فراموشی در آنها به شدت رواج دارد.
  • آن ها در هنگامی که برایشان صحبت می کنید توجه خاصی نمی کنند و انگار که اصلا با آنها صحبت نمی شود و نمی توانیم صحبت با آنها را صحبتی رو در رو و با تمرکز قلمداد کنیم.
  • این کودکان به طور مداوم در حال حرکت هستند و از نشستن در یک جا و آرام گرفتن بی زارند و دوست دارند مدام در حرکت باشند.
  • این کودکان اگر کم سن و سال باشند مرتبا از درو دیوار بالا رفته و نمی توانند در جای خود بنشینند
  • پریدن میان صحبت افراد و انتظار نکشیدن برای نوبت در هر کاری از دیگر ویژگی های این کودکان است

البته باید دقت نمود که تمامی علائم در یک شخص پدیدار نخواهد شد و برای تشخیص این اختلال نیازی نیست که کودک تمام موارد گفته شده را به صورت یک جا در خود داشته باشد. برای درمان اختلال کمبود توجه در کودکان هم از راه های دارو درمانی و هم از راه های رفتار درمانی و روان درمانی استفاده می شود که مسلما داروها به خاطر اختلالاتی که خود برای بدن در بر دارند و عوارض ناخواسته ای که به وجود می اورند مناسب نیستند  و تا زمانی که ثابت نشود که اختلال کودک به حدی شدید است که از راه های دیگر نمی توان آن را درمان کرد، نباید از درمان با استفاده از دارو استفاده شود.

برای درمان اختلال کمبود توجه در کودکان با استفاده از روش های رفتار و روان درمانی می توان به کودک اداب اجتماعی و رفتار اجتماعی را آموخت که در آن  مثلا درمانگر یک آداب اجتماعی را به کودک خواهد اموخت و از بدی های رعایت نکردن آن برای کودک می گوید سپس از کودک خواسته می شود تا مانند یک مدلی خاص این رفتارها را انجام دهد که می تواند در آموزش مهارت ها و آداب اجتماعی در کودک مبتلا به اختلال کمبود توجه نقش اساسی داشته باشد. به هر حال کارهایی دیگر نیز به صورت تخصصی در دوره درمانی این کودکان صورت می گیرد و در این بین مهم ترین نکته این است که والدین این گونه بیماری های را در کودک بشناسند تا در صورت مشاهده علائم آن در اولین فرصت ممکن با اقدامی سریع و مشاوره با مشاوران مجرب روان شناسی و پزشکان از تشدید بیماری جلوگیری کرده و آن را بهبود دهند چرا که اگر این بیماری تشخیص داده نشود می تواند برای کودک بسیار خطرناک و در آینده آن ها تاثیر منفی بسیار زیادی داشته باشد.

منبع
مشاورکو
نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
error: